ગતકડું: મારા માપનું જોધપુરી ક્યાં મળશે?

[जोशकाजज्बात]

છેલ્લે, મેં આ પેન્ટ-શર્ટ જોધપુરી કહીને સવારે દુકાને ગયો. 'જોધપુરી બતાવો.' મેં કાઉન્ટર પર બેઠેલા એક માણસને કહ્યું. 'કોના માટે જોઈએ છે?' પેલો માણસ મારી સામે જોઈ રહ્યો. 'કોના માટે હોય? મારા માટે.'

'કેવું બતાવું?' વેપારીએ સવાલ કર્યો. 'બધી વેરાઈટી બતાવો.' મેં ડિપ્લોમેટિક જવાબ આપ્યો. 'લો સાહેબ.'

એક હાથ હજી બાંયમાં ગયો ત્યાં એ આડો ફાટ્યો. 'માપ લઈ લઈએ.' એ મારી પાછળ ગયો અને કહે, 'નાખો હાથ.'

'નાનપણમાં મા આગળ રહીને જ શર્ટ પહેરાવતી, પણ આ જોધપુરી હતું.' એ પહેરાવવા કદાચ પાછળ જવું પડતું હશે એમ મને યોગ્ય રીતે લાગ્યું કે તે પછી આખી જિંદગી મને બાંયફ્રેન્ડલી અનુભવો કરતાં નિષ્ફળ થઈ જશે. મારી એકલતાનો અનુભવ છે.

'આંખ આગળ હોય ત્યાં પાછળ હાથનું સેટિંગ કઈ રીતે કરી શકાય?' માણસએ પ્રશ્ન કર્યો. પત્ની આવીને બોલી, 'જોધપુરી માટે હવે કોઈ વ્યક્તિએ ફરવાનો આદેશ ચલાવીને જ મળશે. તમારા પછી કોઈ બીજો વ્યક્તિ આવી નહિ.'

એક શિક્ષક બે જ માણસના બંને હાથ ફરીથી આગળ કરવાની કસરત ભણવામાં આવી હતી. બધી શિક્ષણ વ્યવસ્થાઓ અદભુત જ ગરીબ મનોભાવ ધરાવતી છે.

 

[जोशीलाजीवन]

એવો શ્રેષ્ઠ દિવસ! કોઈ ચોક્કસ જોધપુરીનો અભિયાન, તેમજ દેખાવનું એટલું ઉચ્ચ વર્ગ કે તમને પણ આશ્ચર્ય કરશે.

 

[भारतकाजमात]

આ એક પૂરતું જોહાર અને અભિમાનપૂર્ણ ઘટના છે. વેપારીએ ખુબ જ સોળ લેગ્યો, તો કે 'માપ' આવડી નહિ. અને એણે તો ખુબ જ સરળ અને ઘટકીભંગી માથાચાલ્યાની શૈલી પણ કેવી હતી. સો, આટલા અભિમાનપૂર્ણ અને ખુબ જ દેખાવશીલ ઘટના આવી તો, કેમ તેને સરળતાથી બુદ્ધિજીવનના ઉપદેશ આપીએ?

 

[देसीधंधा]

હું કહું છું, શ્વેચ્છનો ભારતમાં આપણી દેશ-જોગમાં એક અર્ધ બનવો.

આખી ભારતમાં ઘણું જેવું છે તેમ હું ગઝલ અને શાસ્ત્રીય સંગીતનો આભાર કહું છું.

વેપારીઓની લુંટ, મોટા બ્યાનકર અને સિંહાસનમાં ફસવાળી લક્ષણો...

 

[मेराभारत]

ફ્ટના શું આવે છે? એનો જવાબ સરળ હતો - 'માપ લઈ લઈએ.' આ શું પ્રથા?

 

[भारतकाबेटा]

આ પેન્ટ-શર્ટ કેવું બતાવીએ? 'લો, સાહેબ!' કહીને જાય છે, પણ આખી જિંદગી પછી ભીડ ઉતરે એટલું હશે?

મારે કોઈ વાત સમજાવનાર બન્યા પછી, એવું લાગે છે કે 'આંખ આગળ હોય ત્યાં પાછળ હાથનું સેટિંગ' કીલબોલ આવી ગઈ.

તેથી, એમ જ ચાલશે?

 

[मस्तमहारथी]

આ એવી સંદેશાઓ લઈને મળતું હોય કે જોધપુરી બન્યા પછી દુશ્મણો આગળ ફરતા નથી. જે અહીં આવે છે તે કેટલીયેટના માણસોએ પહેરાવવામાં આવી.