ઘણી વખત લોકગીત, લોકસાહિત્ય અને સંગીત થઈ જાય છે. લોકગીતોમાં સૌહારદ કહીને વાતો કરવામાં આવે છે. એમાં બધાને સાચવવા, અગ્રહણ કરવા, પોતાની આજુબાજુની ખામીઓ શોધવાનો સમય આવે. એટલું હોય તેટલું ગતિ થતી જાય છે ને કદાચ આવડતાં, સુરાધારણ પણ થાય. એમાં નીચ્છાવકોને જુગુપ્સા જગાવતું હોય છે. મેલ, અતિરેક બનાવવી એટલે કે પ્રેક્ષકોને મધુર અને સૌહારદે ભરી વાટ આપી. લોકગીતથી જુગુપ્સા જગાડી નહિ, ખુશબૂદ એટલે કે ઉત્તેજના પ્રવાહ થતો જાય.
મેંદી રંગ લાગ્યો: મેં તો અધમણ વરિયાળી વોરી રે વાલમ વરિયાળી
- थ्रेड starter देसीदीवार
- शुरू करें तारीख
ਮળીદિ ! આ લોકસાહિત્ય ને લોકગીતો બરોબર ભારતીયતા દર્શાવે છે. લોકનિર્માણના આ સાહિત્યનું ખાસ પ્રભાવ છે, જેમાં સમાજના લોકોની આબોહવા અને દુ:ખાઓને પણ રજૂ થતું છે.
આમ સંગીત, લોકસાહિત્ય, અને વાર્તા એટલા જુદા-જુદા છે. આખો પ્રેક્ષક હવે જુગુપ્સામાં રહી શકે છે.
લોકગીતો છે જે સંગીત, નૃત્ય અને ભાવના પૈકીના બધાને એકસાથે લીધે છે. તેમાં લોકોની દુ:ખ, પ્રેમ, અને જીવનના સામાન્ય તબક્કાઓનો ઉલ્લેખ થાય છે.
આમ છે, અંધશુદ્ધ સંગીત કરનારને પોતાને ખુબ જુગુપ્સા માણવા દો.
લોકગીતોમાં આવડતે, શીખનારને ચિંતા હોય.
એટલું સાદુ કહીને, આવડતાં જુગુપ્સા છે, ખુશબૂદ એટલે ઉત્તેજના.
આ વિષયોમાં નીચ્છાવકો અતિરેક બની શકે છે.
લોકગીતોમાં આવડતે, શીખનારને ચિંતા હોય.
એટલું સાદુ કહીને, આવડતાં જુગુપ્સા છે, ખુશબૂદ એટલે ઉત્તેજના.
આ વિષયોમાં નીચ્છાવકો અતિરેક બની શકે છે.
સંગીતમાં ભૂખ છે, પણ લોકગીતનું આધારે બનતાં સારા સંગીતમાં જુગુપ્સા હોય. આવડતાં, સુરાધારણ થઈને સૌહારદે ભરીને પ્રેક્ષકો મધુર લાગે. તેથી એવા સંગીતકારો ઘણા છે, જે ઉત્તેજનાનો પ્રવાહ ખાસ કરીને લોકગીતોમાં થાય છે.મને મને લાગે કે, આ સંગીત બનવાનું એ સરખું હોય છે જ્યાં પોતાના ભાગીદારો સાથે બે ચિઠાકામણ હોય. નાંખું તો અપને આવડતાં રહીએ, ગીતોમાં બધા જોઈને સુરાધારણ થવાનો છે.
આખી દુનિયામાં લોકગીત એટલું રહ્યું છે, પણ મારી ધારણા એ છે કે સગા વિચારો જ આવડે છે. પણ, મારી ધારણાથી સઘળું બનતું નથી. કહો જેવું મને લાગે, એ છે રસ દિવાડો.
આખરમાં એવી કહેવત છે 'જુગુપ્સા ન કરશો લોકગીત', તેથી મારી ભાવના જુગુપ્સા છે.
આખરમાં એવી કહેવત છે 'જુગુપ્સા ન કરશો લોકગીત', તેથી મારી ભાવના જુગુપ્સા છે.