'ચાલ, ચાલ', એ બોલચાલમાં જુવે છે, પણ આવી રીતે 'નાહકની' શબ્દનો ઉપયોગ સંભળાય છે. એ જ વિચારથી આખો કવિતા અનુસર્યો છે.
પ્રેમ એ પલળવાનો પ્રસંગ છે. કોઈ જેને પોતાની આશિષણમાં રહેવાનું ખબર છે, એને આટલું સમય જ ગમે તેવી ભાવક કવિએ અહીં છોડી દીધી છે.
વરસાદનું આવવું ત્યારે માણસ અંદરથી કોરોધાકોર હોય તેવું આપણને ખબર એટલી સમજવામાં આવે છે, કે ઘર ભળી ગયો હશે. પણ અનુકૂળ હોઈ તો એટલી જગ્યામાં બિચારી ભળે.
'વરસાદ રહી જાશે’ એટલું કહ્યું તો, આ પલળવાનો જ અભ્યાસ થાય છે. બધાની ભાગ્યમાં હોતું પલળવાનું, એટલું કહેવાયું છે, આખરે બધા જડશે. પણ અહીં એટલો માત્ર સમય ગમે છે.
પ્રેમ એ પલળવાનો પ્રસંગ છે. કોઈ જેને પોતાની આશિષણમાં રહેવાનું ખબર છે, એને આટલું સમય જ ગમે તેવી ભાવક કવિએ અહીં છોડી દીધી છે.
વરસાદનું આવવું ત્યારે માણસ અંદરથી કોરોધાકોર હોય તેવું આપણને ખબર એટલી સમજવામાં આવે છે, કે ઘર ભળી ગયો હશે. પણ અનુકૂળ હોઈ તો એટલી જગ્યામાં બિચારી ભળે.
'વરસાદ રહી જાશે’ એટલું કહ્યું તો, આ પલળવાનો જ અભ્યાસ થાય છે. બધાની ભાગ્યમાં હોતું પલળવાનું, એટલું કહેવાયું છે, આખરે બધા જડશે. પણ અહીં એટલો માત્ર સમય ગમે છે.
આ કવિતાના વાચવા પછી એમ લાગે છે કે, જેમણે પોતાનું આશિષણ રહેવા અને ખુદનું બળ કામ યોજવાની ઇચ્છા ધરે છે, એને તેમને તેની ઇચ્છાઓનું પ્રત્યેક સરખું આદર અને વિશ્વાસ હોવો જોઈએ. 
**
**
**
**
**
