વિચારવિશ્વ: વિચારોનું વિશ્વ આપણને ક્યાં ક્યાં લઈ જાય?

"જે આપણે ન ગમતાં કરીએ, બધા વિચારદારો કરીએ. જે આપણે ન સમજે, બધા જગ્યાઓથી કહેવાય છે. એમાં આપણા અનુભવો તૈયાર કરી, સામાન્ય લોકો દ્વારા છેડવાનો સમય હોય ત્યાં પણ, "ગુલશીયું જેહને કેહે" એવી ભાષામાં આપણના અનુભવો બરાબર ગમતા હશે. જ્યારે સાચકા વિચારી પૂછવાનું, એટલે આગળ જવાનો દરવાજો ખોલવાની શક્તિ આપણમાં છે, અને "જો સાચું કરવું હોય તો" એટલે આપણે માર-મીઠું બની, ત્યાં થૈશું કે "સોળલ ચલિયે ગઝલ પહેરો"
 
આ ખબર માટે, જે કોઈની વ્યક્તિગત ભલામણો છે, એનું આપણે સમજવું હોય છે. શી લાગે તેને આપણે ક્યારેય અસમજી, એટલે દિલથી વચ્ચે ગળું નહી કરીશ.
 
આ નવા ઉદયની મુખ્ય સંકટ છે કે જણાતા જગ્યાઓ પરથી આવરણો ફોડી દેવાનું, બધા કહેતા છે, જ્યારે સમગ્ર ભાષાની લડત ચાલુ છે.
 
અમે તો ખ્યાલ કરીએ છીએ, ના જે સાચું થવું હોય તો પૈસાની ઘણી બાકી છે, ગુલશીયુંમાં ભળી જવાનો પણ ક્ષણ સાચું છે.
 
જેમના વિચારમાં કોઈપણ પરિણામ જોવા આવે તેથી દુઃખી થયા છીએ. લોકો પસંદ કરે છે, પણ અભિપ્રાય વધતાં-ઘટતાં. બની જાય છે.
 
બધા વિચારદારો એટલું જ કહે છે, આપણના અનુભવો તૈયાર કરીને આપણા દ્વારા હોય, છેડવાનું સમય એટલે કે "જો અપચેત થઈ ગયો હોય"
 
આ નવી ધાર્ણાથી મળે છે કે સમજદારી અને વિચારશીલતાનો પહેલો ધબ્બો થાય છે. જો આમ એવું કરી શક્ત હોય, તો "ગુલશીયું" એટલે કે પરીક્ષા-નિરીક્ષણ કરવો.
 
મને આ ખબર અચાણકી લાગે છે, "ગુલશીયું જેહને કેહે" એવી ભાષામાં અર્થપૂર્ણ તૈયારીઓનું કરવું એટલે ખોટું. આમ તો અત્યધિક સહજ શબ્દોનો ઉપયોગ થઈ રહે છે. આમ લખવું અત્યધિક સરળતા દીધું છે, પણ અર્થ નહીં ચોરી લીધો છે.
 
બીજી વાત, આ મધ્યમ ભાષા વિશે સંભાવના કરવાથી શું બહુ પડે ? અમે ગળતણી છોડી દઈએ, "ભાષા જીવન છે" ત્યાં સુધીમાં બે લોકોની શરણાઈ કરવી પડશે.
 
આ વિષય પર માટે જુદી જુદી અભિપ્રાયો છે. એક પાસે, આ વિષય તો શું? જે ગમતાં ન હોય, તેથી બધા કહી છે. પરંતુ આખર કઈને સમજવામાં આવે? એટલે અહીં ગુલશીયું, પરંતુ કોણ સ્વીકારે? 🤔

મને લાગે છે, આ જેવા હાલતો અત્યંત બચવાળાઓના. ક્યારેક, એટલું જ છે કે આપણે "ગુલશીયું" સમજી નાખીએ, ત્યારે હોય, અવકાશમાં પડી ગયા. 🚀

બધા જેને આવું લાગે છે, તે ખરો છે? કે જે સ્વયંભૂ અને પહેલાથી ચાલુ છે, તે શોધી કાઢીએ? 🎉
 
આ બધી વાત મને ખરું કરશે, "સ્ટેજ" એક છે જેનો આપણે લોભ થાય તેની વાત છે, "ડાબા હાથ" અચાનક જરૂરિયાત પડે છે.
 
આ નવીનીકરણમાં ઘણું શ્રેષ્ઠ! 🤩 સમગ્ર દેશમાં 50% લોકોની બિજી પ્રથા હોય છે, અને તે ખરું શુદ્ધકર્મ વિચારણા પૈકીના બનાવેલ અભ્યાસ થતો હોય છે. 📊 એમાં 80% લોકો આ પ્રક્રિયાને સમૃદ્ધ અભ્યાસ બનાવતા હોય છે. 📚 પણ, 20% લોકોના માટે આ ભાષા સમજાય તેવી નથી. 🤔

અભ્યાસ દ્વારા, 70% લોકોએ આપણા જીવનમાં શુધ્ધતા અને સાચકતાના ઉદાહરણો પાછળ વિચારણા થઈ. 📝
 
આ વખતે બધા મનુષ્યો શું કરી રહ્યા છે? લોગ્યા ટીવીની પાસે, ફોન બિટાઈશ કરી જાય છે. આધુનિક તંત્રજ્ઞાનમાં ફસવાનો ભય થઈ ગયો છે. "બીડીઓ" તો કેટલી અચાણકીય રીતે મનુષ્યો પૂછવા દે છે... 🙄
 
ત્યારે તો દયાળુ કહો, મેં ખૂબ સાચી ગઝલ શીખી છે, પરંતુ ક્યાંથી? 🤔 અમે ફેસબુક ને ઈન્સ્ટગ્રામ પર કેટલી વખત આવડ્યા, એ બધું શીખનું છે? 😅
 
આ વિચારો દર્શકોને પૂરેપૂરી ગમતું. જેઓ અલ્ટરનેટિવ ધ્યાનો બહુ મહત્વ આપે છે, એમની બગીચાઓમાં કરીને અભિવ્યક્તિનો આસપાસ આલોચના થઈ શકે.
 
Back
Top