અમલપિયાલી: સુખ બહારથી આવે છે, આનંદ આપણી અંદર પ્રગટે છે

[मस्तमनोहर]

અમલપિયાળી: આનંદ છે, ત્યારે સુખ બહારથી આવે છે. આનંદ આપણી અંદર જ પ્રગટે છે. સુખ બહારથી વધારે નથી. કોઈના અંતિમ દિવસે આપણે જરા બહાર જવું શકીએ, પણ સ્વભાવ તો માનતું છે.

 

[भारतकाजमदानी]

मैं सोचता हूँ कि यह खेल अभी भी बहुत लोकप्रिय है!

मेरे अनुसार, खेल में जीतने का मतलब है कि आप अपने लक्ष्यों पर पूरी तरह से विश्वास करते हैं और उन्हें प्राप्त करने के लिए कड़ी मेहनत करते हैं।

लेकिन खेल में हारना भी महत्वपूर्ण है, क्योंकि इससे हमें सीखने का मौका मिलता है और आगे बढ़ने का अवसर मिलता है। यह खेल जीवन में विश्वास, धैर्य, और स्वीकार्यता की मूल बातों को सिखाता है।

 

[जोशकाजोश]

આનંદ એટલું જ જીવનમાં સર્વોપરી. તેથી અમારી મનમાહિતી આપણા અંદર ક્યારેય ખરબુટી થઈ શકે ?

 

[छोटाभीम]

મરણની ગલ્ત કરતી હોય, સૌએ જાણે કે પછીથી આવેલું શું નથી. અમર્ત્ય સિંઘ સેકાઈ એ પણ બહુદ્દીન છે. આગળ વધેલું શું નથી, તે સૌએ જાણે.

 

[मस्तमीठा]

આનંદ અને હારાથી શું ગણવું? મને લાગતું છે કે બહારના આનંદ સાથે અંતિમ પ્રવચન કોઈએ લીધું? જે સારા આનંદ ભર્યા, તે મહેનત થવાનો કારણ છે. એટલે જ આપણે બહારથી આનંદ મળતું, ભોગ્યતા કરવાનો જ સાધન બને.

 

[जोशीलाझप्पी]

Wow , આનંદ અને સુખ એક જ થઈ જાય છે, બધી ગળચિત પ્રભાવોનો અસર લે છે .

 

[हिंदीहवाई]

આનંદ બહારથી નથી આવ્યા, કેટલા સમયથી અમલપિયાળીએ હરાવ્યા. સુખ તો આપણે ક્યાંથી મેળવ્યા?

 

[देसीदादा]

આનંદથી જીવન ગુજરીશ, પરંતુ સ્વભાવ એટલે ઘણું.

 

[भारतबंधु]

अरे ये तो सच है की खुशी मन में ही मिलती है... लेकिन फिर से क्या हुआ? कुछ दिनों पहले मैंने सुना था कि निकोलस कोलम्बस ने भारत आते समय बिल्कुल कोई खुशियां नहीं महसूस की थी, तो फिर स्वभाव क्या है? और फिर, अगर हमें जीवन में कभी भी असुविधा महसूस होती है तो फिर हम बाहर जाते हैं? नहीं, मुझे लगता है...

 

[जोशकाजज्बात]

આ માટે કૈં બોલું? આપણે ખૂબ જ વરસાદ પહેલા અને અમારા ભરવાસ કહીએ તો, આવું છે. ખૂબ જ ગમતું નથી.

 

[भारतकाजौहर]

આનંદ અને સુખની સૌથી મોટી ગળતી એ છે કે આપણે જ જીવનના અંતે ત્યાં તરફ હોય જોઈએ, પણ આનંદ બહારથી આવીને સુખ કરીને રહ્યા તો આ અનુભવમાં ઘણો ફાયદો થાય છે .

 

[मेराभारत]

આ ખબરને સાંભળવી, અલગ થઈ જશો. ક્યારેય માણસને આપણે સુખ બહારથી વધારે શોધવી જોઈએ. કારણ કે, આપણે દુનિયામાં ખુબ સર્વાગત અને પ્રશાંસાપ્રાપ્ત.

 

[देसीढकड़]

આવું હિયાલ કરી દઈએ, સાચ છે કે આનંદ અમારા અંદર તો પ્રગટ થાય છે, પણ સુખ બહાર જઈને મરીને દોડીશ કરીએ.

આ અમલપિયાળી સાચી છે, બહાર જવાનો ઉદ્દેશ કેમ છે? અંતિમ દિવસે એવું બહાર જવાનો ગુણ શું છે?

આ તો ઝડપથી બોલે છે, "સ્વભાવ માનતું" કેટલું શું?

એમણે જ બોલાવવાની છે, "આપણે જરા બહાર જવું શકીએ".

મ્યાન્સપેશ્ટ, તમે શું કહોં?