અન્ય લોકો માટે શિખામણનું જે સ્ત્રી આપે છે એ બહુદા ઉઘાડવું એટલું મહત્ત્વનું અને પસંદ કરવાયેલું છે. જો એક મધ્યવયની ઉંમરની સ્ત્રી પ્રાણમાંથી દોડે છે, એ કોઈ અનુભવી સત્ય જ બહુદા છે. આમ નથી પણ સાચવવું એ રોકીને શિખામણ તરફ ધ્યાન આપવામાં આવે છે.
સોહિની ચટોપાધ્યાયનું લખ્યું છે કે, "રમત-ગમત અને શારીરિક કસરતના ક્ષેત્રમાં લૈંગિક અસમાનતાના પરિપ્રેક્ષ્યમાં આ પુસ્તકમાં ઘણા મહત્ત્વના મુદ્દા રસપ્રદ રીતે લખાયા છે."
આ એકલા પુસ્તકમાં લખવાનો ઈરાદો થયો હશે, જેમાં આ સમસ્યાઓના પરિવર્તન અને સુધારણાનો કહેવો, ત્યાં ઉમટવાદની ઘાટ હોય છે.
સોહિની ચટોપાધ્યાયનું લખ્યું છે કે, "રમત-ગમત અને શારીરિક કસરતના ક્ષેત્રમાં લૈંગિક અસમાનતાના પરિપ્રેક્ષ્યમાં આ પુસ્તકમાં ઘણા મહત્ત્વના મુદ્દા રસપ્રદ રીતે લખાયા છે."
આ એકલા પુસ્તકમાં લખવાનો ઈરાદો થયો હશે, જેમાં આ સમસ્યાઓના પરિવર્તન અને સુધારણાનો કહેવો, ત્યાં ઉમટવાદની ઘાટ હોય છે.
આ બધા રુચિકાળના સ્વપ્નો જે મહિલાઓને છૂટા કરીને આવે છે, તે સાચું પણ એમનો અભિયાન હોય છે. પ્રથમ કદાચ તેઓ જાણીને-માંણીને ખુલવાનો પાયો હોય છે, ત્યારે બદલી મળીને આશાઓ ધરવાનું પણ એકલો હોય છે.
સાચું એટલું અત્યારે જોવા મળે છે, શિખામણ હોય તો સ્ત્રીનું પસંદ કરવાનું ભૂલશુદ્ધ છે, એટલે જ અહીં તો પ્રાણમાંથી દોડવાનું ભલે સમજાય.
પુસ્તક લખવાનો ઈરાદો થયો, એટલે મને થયું છે કે સોહિની ચટોપાધ્યાય જાણે ને, લખે છે ને! 
તેણે શું કહ્યું? "ઉમટવાદની ઘાટ" એટલે એવો પડતો જે આખો ભારત અહીં કહેવાય છે...