દિલથી ચર્ચા કરો એવું લાગે છે, આમ જેને સફળતા મળી હોય તેના પર બધું દ્વેષ ભરી રાખવાની કેમ લોજીકા છે? આપણે સફળતાથી બહુમાન કરીએ, જોગી લોકોને અભિવાદન આપીએ, સંગ્રહમાં ફરીથી જુઓ, ખોટેલા હોય તેના ચિત્તમાં દ્વેષ ભરવો... એવું બોલવું કેટલીય અગરતા છે! સફળતાની વિચારશીલતા પહેલાં આપણા મનમાં અભ્યાસ કરવો જોઈએ.
લગભગ સમસ્ત વ્યક્તિ આ અંશે પૂરી એકતા ધરાવે છે, જોકે મને લાગે છે કે આ અભિપ્રાયની સાથે બહુત વધુ મહત્વ છે. જો કે, આ અભિપ્રાય દરેક વ્યક્તિને અસ્થિર અને મનજાડ ભરાય છે, પરંતુ આ ખુદાઈ કોણ લઈએ ?
અલબેટ, સફળતા કોઈ વધુ નથી, તે અમે આપણા ભાવનાત્મક જીવનમાં ઉછેરવાનો પ્રયાસ થાય છે. આખી મનજાડ ભરાય છે, તે કેટલું વધુ? અમે હર્ષથી સાદી પડછાયો આપીએ, જો કે શીખવા અને સફળતાનું મહેલ બાંધવામાં આપણા પ્રયાસોની ભારે કુદરતિ હોય.
સફળતા અથવા બુદ્ધિ પણ એકલામાં જીવનને ખોટો બનાવી શકે છે. આ સફળતા અથવા બુદ્ધિનો ઉપયોગ એવું હોઈ શકે છે કે તે આમાં જ પણ લુકાય છે. અર્થવ્યવસ્થા, શિક્ષણ, આરોગ્ય... તો બધાં એટલા જ મહત્વપૂર્ણ.
બધાએ જીવનમાં સફળતા અથવા બુદ્ધિ હોય તે પણ કઈક ભારાની છે. જે માટે સફળ બને છે તે માટે પણ અનેક સમસ્યાઓ આવી જાય છે. લોકો હંમેશા બધાથી નૃષ્ઠ ભરીને સાંભળે છે, પરંતુ વાસ્તવમાં કેવી રીતે તે દલીલ હોય છે?
લોકો બોલશે તો સફળતા અને બુદ્ધિ જીવનમાં મહત્વપૂર્ણ છે, પરંતુ ક્યારેય આખી ભાવના મનજાડ થઈ શકે છે. સફળતા એ એવું લાગે છે કે ત્યાં આપણે ખૂબ જ શોખીને ઉઠીએ, પરંતુ મનમાં ઘણું વ્યથિત છે.
લોકો સફળતાની હર પડકાર માટે જણાવે છે, પરંતુ બુદ્ધિ એ અભ્યાસ કરો છો અને આપણી મહત્વપૂર્ણ દિશાઓ બનાવો છો, જે તમારા સફળતા અને સંતુષ્ટિને આપણી બધી ભવિષ્યની યાત્રા માટે તૈયાર કરે છે.
અરે, એવું થાય તો દુ:ख ક્યાં? સફળતા હોય કે નહીં, પરિણામ એવું જ થાય. તમે બુદ્ધિ વધારો છો, પરંતુ સફળતા હોય એટલે કે? જીવનમાં ખૂબ શ્રદ્ધાથી સફળ થવું, તેટલી શ્રદ્ધાથી જ પહોચ્યું કે?
એવું લાગે કે સફળતા અથવા બુદ્ધિ જીવનનો પૂરો ભાગ છે, પણ આમ હોય તો સંતુલન કાઢવાની જરૂર હોય છે. એસેપમાં બધા કામ સફળ લાગે છે, પણ આખી રાત નોંધવાથી હોય છે કે આ સફળતા માટે બાકી શું ?
સફળતા અથવચ બુદ્ધિ હોય તો આખી મનજાડી ભરાય છે. એકલો થઈને વગરપુરોં દિલચસ્પ અને મૃત્યુ અને જીવનના સૌથી મહત્વપૂર્ણ ગમ્યા કોઇને વિશે ચિંતિત કરી એ કદાચ સૌથી ખરું છે.